საქართველო რუსეთის ადამიანის უფლებათა ანგარიშში 

რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრომ ადამიანის უფლებათა 2021 წლის ანგარიშში აღნიშნა, რომ ეთნიკური სომხები „სამცხე-ჯავახეთისთვის ავტონომიის საკითხს დიდი ხანია აყენებენ“, ხოლო ქვემო ქართლის რეგიონის ეთნიკური აზერბაიჯანელები „ადგილობრივ მთავრობებში, სადაც ძირითადი პოსტები ქართველებს უკავიათ, უფრო ფართო წარმომადგენლობას ითხოვენ“.

8 ივლისს გამოქვეყნებულ ანგარიშში ნათქვამია, რომ საქართველოს ეთნიკურად სომეხი და აზერბაიჯანელი მოქალაქეების მონაწილეობა საზოგადოებრივ და პოლიტიკურ ცხოვრებაში „ძალიან დაბალ დონეზე რჩება“, რის შედეგადაც „ეთნიკური დიასპორების წარმომადგენლები მეტი დამოუკიდებლობის სურვილს გამოთქვამენ“. ანგარიში ერთ-ერთ მთავარ საკითხად საქართველოში „მცირე ეთნიკური ჯგუფების იზოლაციას და საქართველოს უმრავლესობისგან მათ განცალკევებას“ ერთ-ერთ მთავარ საკითხად განიხილავს.

ანგარიშში ნათქვამია, რომ ეთნიკური უმცირესობების „მთავარი პრობლემა“ ქართული ენის არცოდნაა, ხოლო ხელისუფლების ზომები ამ კუთხით „არასაკმარისადაა“ შეფასებული.

დოკუმენტში ყოველგვარი მტკიცებულების ან მაგალითის გარეშე ნათქვამია, რომ სომხეთის სამოციქულო ეკლესიების წინააღმდეგ ვანდალიზმის უამრავი შემთხვევა დაფიქსირდა.

„საერთაშორისო მონიტორინგის სტრუქტურებზე“ დაყრდნობით, რუსეთის საგარეო უწყება აცხადებს, რომ „ოფიციალური პირებისა და პოლიტიკური პარტიების წარმომადგენლების მხრიდან ადგილი აქვს ეთნიკური და რელიგიური უმცირესობების წარმომადგენლებზე ფიზიკური თავდასხმების, ასევე ქსენოფობიურ და დისკრიმინაციულ განცხადებებს“.

ამგვარი დამოკიდებულების მაგალითად, უწყება „ქვეყანაში ხელოვნურად შექმნილ რუსოფობიურ განწყობებს“ და „2019 წლის ივნისში რადიკალების მიერ რუს ჟურნალისტებზე თავდასხმებს“ ასახელებს. თუმცა, უცნობია რომელ „თავდასხმას“ გულისხმობს რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრო.

ასევე წაიკითხეთ:

• რუსეთი „ღია ცის“ ხელშეკრულებას ტოვებს და საქართველოსა და აშშ-ს აკრიტიკებს
• კოლექტიური უსაფრთოების ხელშეკრულების ორგანიზაცია ბიოსაფრთხეებზე საუბრობს

This post is also available in: English (ინგლისური) Русский (რუსული)